Είναι ένα αγαπημένο και ερωτευμένο ζευγάρι γύρω στα 20-25 και κάθονται στο κρεβάτι νησιώτικου δωματίου με θέα στη θάλασσα, όταν κάποια στιγμή η γυναίκα θέλει να κοιμηθεί, αλλά ο άντρας δε νυστάζει και θέλει να διαβάσει ένα βιβλίο.
Η γυναίκα, έπειτα από 5 λεπτά παρατηρεί πως δεν μπορεί να κοιμηθεί εξαιτίας του φωτακίου που έχει αναμμένο ο άντρας και εξαιτίας των χρατς χρουτς που ακούγονται όταν αλλάζει σελίδα. Τότε, αγανακτισμένη του λέει: "Μωρό μου, η ελευθερία σου να διαβάσεις το βιβλίο σου, σταματά εκεί που αρχίζει η δική μου ελευθερία να κοιμηθώ!"
Ο άντρας, ήρεμα και επιβλητικά, της απαντά: "Κοκόνα μου, η ελευθερία σου να κοιμηθείς σταματά εκεί που αρχίζει η δική μου ελευθερία να διαβάσω το βιβλίο μου...".
Η γυναίκα λοιπόν, ανοίγει τα μάτια της, ανασηκώνεται λίγο, κάθεται με την πλάτη το πίσω μέρος του κρεβατιού και ανάβει τσιγάρο. Ο άντρας, παρεμβαίνει και της λέει "Καλή μου, η ελευθερία σου να θέλεις να ανάψεις τσιγάρο σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία μου να θέλω να μην ανάψεις για να μη μου έρχεται όλος ο καπνός στη μούρη!"
Αυτή, του απαντάει αντίστοιχα και καταλήγουν να μη βγάζουν καμία άκρη...
Επειδή προφανώς τα μπλέξαν με τις ελευθερίες και τους περιορισμούς και το που αρχίζει και που τελειώνει τι και μπερδεύτηκαν, η γυναίκα αποφάσισε να πάει να καπνίσει και να κοιμηθεί στον καναπέ, ώστε κανείς να μην ενοχλεί κανέναν, αφού δεν μπορούσαν να τα βρουν με τις ελευθερίες...
Το ηθικό δίδαγμα όμως, είναι ότι: "Η αγάπη του ενός σταματά εκεί που αρχίζει η ελευθερία του άλλου."
Η κάτι παρόμοιο...
